Verdi zelf vond het een mislukking. Waarom? Het verhaal is niet gekker dan Il Trovatore of La Forza del destino en de muziek beslist niet minder mooi. Toch wordt Alzira nog maar zelden uitgevoerd. Ooit hoopte ik dat deze opname er iets aan zou kunnen veranderen, want niet vaak hoor je een uitvoering op een zo hoog niveau. Helaas. We zijn al bijna 20 jaar verder en … en wanneer zijn we Alzira tegengekomen? Triest.
Terug naar de (ooit Philips) opname. De bas Slobodan Stankovic geeft schitterend gestalte aan Alvaro, de Spaanse gouverneur in Peru. Als Gusmano, zijn zoon en opvolger, horen wij Paulo Gavanelli: een pracht van een bariton en toen (de opname is uit 2001) nog een belofte voor later. Hun duet in de eerste acte, waarin de vader smeekt om genade voor de Inca leider Zamoro, laat hun stemmen samensmelten tot een ontroerende eenheid.
Marina Mescheriakova schitterde al in de eerder dat jaar uitgebrachte Jérusalem, en ook hier stelt zij niet teleur: haar romige sopraan heeft zij volledig onder controle en haar hoogte is voorbeeldig. Haar stem klinkt meisjesachtig en onschuldig, wat haar geschikt maakt voor de meeste Verdi heldinnen.
Ramon Vargas ontpopt zich steeds meer als de tenor van onze tijd. Het is een genoegen om zijn smeuïge stem zo moeiteloos en zuiver door de noten heen te horen glijden. Zijn Zamoro is temperamentvol en gepassioneerd, en het is volkomen duidelijk: Vargas is een ster. Ook het orkest en de dirigent zijn grandioos.
Verdi
Alzira
Marina Mescheriakova, Ramon Vargas, Paulo Gavanelli, Slobodan Stankovic
L’Orchestre de la Suisse Romande olv Fabio Luisi
Philips 4646282
In de tweede helft van de negentiende eeuw was Parijs één van de belangrijkste operacentra. Hier hadden (o.a.) Gioacchino Rossini en Giacomo Meyerbeer hun grootste triomfen gehad en daar wilde de jonge Verdi ook erbij horen.
Het was voor Parijs dat hij zijn I Lombardi alla prima crociata uit 1843 in Jérusalem ‘veranderde’. Het verhaal: liefde, verraad en wraak tijdens de kruistochten bleef hetzelfde, de karakters echter hebben wat meer dimensies gekregen. Uiteraard kwam er een ballet in (we waren immers in Parijs), wat in een schitterend begin van de derde acte resulteerde.
Echt innoverend is de partituur niet: men hoort er flarden van Rigoletto en Macbeth in, en zelfs het Slavenkoor (hier het Pelgrimskoor) ontbreekt er niet. Maar man, man, man: wat is het allemaal mooi!
De uitvoering is van een buitengewoon hoog niveau. Fabio Luisi zweept het orkest tot ongekende hoogten, het zingt en het zindert dat het een lieve lust is. Kijk: zo ga je met Verdi om. Vind ik, althans.
Marina Menscheriakova heeft een stem uit duizenden, een formidabele techniek en wat een inlevingsvermogen! Luister maar naar haar gebed in de eerste akte, hoe zij haar stem terugneemt…. Ongeëvenaard.
Marcello Giordani is als haar geliefde Gaston aan haar gewaagd, en ook de rest van de zangers doet voor hen niet onder. Heerlijk!
Giuseppe Verdi
Jérusalem
Marina Mescheriakova, Marcello Giordani, Roberto Scandiuzzi, Philippe Rouillon L’Orchestre de la Suisse Romande olv Fabio Luisi
Philips 4626132 (3cd’s)
Basia con fuoco 