Er kan niet genoeg lof over de kleine labels afgestoken worden. Het is aan hen te danken dat wij eindelijk repertoire onze huizen en speakers in krijgen waar we vroeger alleen maar van konden dromen. Bijvoorbeeld Korngolds Die Stumme Serenade, drie jaar geleden bij CPO op cd verschenen.
Die Stumme Serenade is de laatste opera van Korngold en was bij het grote (nou ja, kleine grote) publiek alleen bekend door de Serenade. Om zijn vijftigste sterfdag te eren werd de opera in 2007 in München op de planken gezet, voor het eerst sinds de voor de Oostenrijkse radio in 1951 opgenomen productie (Korngold dirigeerde zelf vanachter de piano) en de totaal mislukte première in 1954
Twee jaar later werd het in St.Gallen en daarna nog eens in Freiburg herhaald, met allemaal jonge mensen in de hoofdrollen. En daar werd het live opgenomen.
Het verhaal is dun. Het is eigenlijk een niemendalletje over een gevierde actrice en een tot over zijn oren op haar verliefde modeontwerper, die beweert haar huis te hebben genaderd om een Serenade aan haar te brengen. Maar aangezien niemand er iets van gehoord heeft, heet het de ‘Stumme’ (Stille) Serenade.
Alle Korngoldiaanse elementen zijn aanwezig: Weense bonbons, smacht, melodie en een beetje (nou ja, een beetje veel) ‘schmalz’. Het doet een beetje musical-achtig aan, in de ouderwetse zin van het woord. Denk aan Fred Astaire en Bing Crosby. En ja, het is ietwat zoetig. Ook Lehár is niet ver weg. Eigenlijk is het een mix van opera, operette en revue, niets mis mee!
Sarah Wegener is een heerlijke Silvia Lombardi. Birger Radde (Andrea) vind ik niet echt een hoogvlieger, maar eigenlijk vind ik het niet erg, zo blij ben ik om de opname eindelijk thuis te hebben.
Ik vind het ontzettend jammer dat de productie niet op DVD is uitgebracht, want bij het zien van de trailer liep het water mij in de mond (helaas niet meer op You Tube beschikbaar)
Maar ja – iets is beter dan niets, dus: bedankt CPO!
En voor de “Korngoldianen” onder ons: een rariteit
Korngold en speelt en neuriet ‘Die Schönste Nacht’ uit Die Stumme Serenade. De opname is uit 1946
Onlangs dit werk beluisterd. Voor Korngold eerder een atypisch werk, opvallend lichtvoetig. Voor mij zeker niet direct zijn meesterwerk, maar best leuk en grappig (het verhaal is dat ook) , alleszins prachtig geïnterpreteerd en interessant om aldus vast te stellen dat Korngold ook dit soort werken kon schrijven…
Wat Sarah Wegener betreft, er is een werkelijk prachtig kort liedrecital van haar te horen via Margo’s TI GUARDA DAL GRANDE INQUISITOR. Wat een prachtige stem en doorvoelde interpretatie!
LikeGeliked door 1 persoon
En wat Korngold op CPO betreft. Heb je ook ‘Die Kathrin’ al gehoord (en besproken) ?
LikeGeliked door 1 persoon
Uiteraard Stefan
https://basiaconfuoco.com/2016/10/08/die-kathrin/
LikeLike