Wie kent ‘Méditation’ niet, het sentimenteel zoete maar o zo mooie stuk vioolmuziek, met een hoog tranengehalte? Er zijn echter niet veel mensen die de opera waarin het stuk als een soort intermezzo in de tweede akte fungeert, ooit hebben gehoord, laat staan gezien.
Méditation in de uitvoering van Josef Hassid (opname uit 1940):
De opnamen ervan zijn nog steeds schaars, ik ken er zelf maar drie (met Anna Moffo, Beverly Sills en Renée Fleming), waarvan die met Sills, Sherrill Milnes en Nicolai Gedda (Warner 0190295869069) me het dierbaarst is.
De productie van Pier Luigi Pizzi uit La Fenice was al eerder op cd uitgebracht en ik vond het muzikaal en voornamelijk vocaal bijzonder sterk. Bijzonder nieuwsgierig was ik daarom of de beelden er iets aan toevoegden op de dvd van Dynamic. Daar ik nu volmondig ja op kan zeggen.
De decors zijn schaars, maar toch lijkt het alsof het toneel er helemaal vol mee is. Vanwege de kleuren (met zeer overheersend rood) wellicht, maar ook vanwege de dominante plaats die ze op de bühne innemen. Zo staat het met rozen overdekte bed van Thaïs, waar ze – als was ze Venus uit Urbino of een Danaë van Titiaan – zeer voluptueus op ligt, zeer prominent in het midden van het toneel.

Eva Mei (Thaïs) en Michele Pertusi (Athanaël)
In de derde acte, wanneer het leuke leven is afgelopen en het boeten begint, zijn de rozen nergens meer te bekennen (een doornen bed?) en is haar houding net zo kuis als haar witte gewaad.
De kostuums zijn een verhaal apart: zeer weelderig, oriëntaals en weinig verhullend. Eva Mei gaat niet zover als haar collega Carol Neblett, die in 1973 in New Orleans geheel uit de kleren ging, maar haar doorzichtig niemendalletje, waar haar borsten haast ongemerkt uit floepen, laat niets aan de verbeelding over.
Wellicht werd ze geïnspireerd door de allereerste Thaïs, Sybil Sanderson, wier borsten tijdens de premièrevoorstelling in 1894 ook ‘per ongeluk’ zichtbaar werden? Maar goed, het gaat dan ook over de grootste (en mooiste) courtisane in Alexandrië!
Eva Mei is zeer virtuoos en zeer overtuigend als Thaïs. Zo ook Michele Pertusi als Athanaël. Er is wel heel erg veel ballet. Ook daar waar het eigenlijk niet hoort, wat soms zeer storend werkt.
Mooi verhaal!
LikeLike
Er zijn nog twee audio opnamen in omloop waarvan de studio-opname op Universal uit 1961 absoluut aanbevelenswaardig is, vanwege de geheel Franse cast met Renée Doria, Robert Massard en als Nicias Michel Senechal o.l.v. Jésus Etcheverry.
Een echte rariteit is de live uitvoering in het Italiaans in de serie The Golden Age of Opera/Bongiovanni uit Catania 1969 met Raina Kabaivanska(!), Sesto Bruscantini en Nicola Tagger o.l.v. Oliviero de Fabritiis.
LikeGeliked door 1 persoon