Op dinsdag 14 april 2015 maakte de, bij voornamelijk oude muziekliefhebbers, zeer geliefde Britse sopraan Carolyn Sampson haar opwachting in de Kleine Zaal van het Concertgebouw met een niet alledaags programma. Dit keer ging het niet zo zeer om de componisten, maar om …. bloemen. Dus geen Bach, Händel of Purcell of… maar, wacht even! De laatste dan weer wel, want ook hij heeft een ode aan de roos gebracht.

De website van het Concertgebouw vatte Sampsons recital mooi samen: “Normaal krijgt operadiva Sampson bloemen toegeworpen, maar vanavond offreert ze de zaal een boeket.”

Met haar bloemenrecital reisde Sampson door heel Europa, waar ook een goede commerciële reden voor was: bij de Zweedse firma BIS werd haar langverwachte nieuwe solo album, Fleurs verschenen. Rozen, heel erg veel rozen passeren de revue, maar ook sneeuwklokjes, jasmijn en lelietjes van dalen worden niet vergeten.

De middag vóór haar recital ontmoette ik haar in het de Concertgebouwcafé. Het was alsof de weergoden haar en haar bloemen nog dat klein beetje extra gunden: de dag was warm en zonnig, met een perfect blauwe hemel. Haar dochtertje van vier speelde buiten, haar zoontje van zes moest zij thuislaten: hij gaat al naar school en dan kan je hem niet zo maar meenemen naar Amsterdam.

De kinderen zijn dan ook de voornaamste reden dat zij zo weinig opera doet, want dan moet zij vaak en veel van huis zijn en dat heeft zij er niet voor over. Thuis is Freiburg, waar zij al negen jaar samen woont met haar man die een baan heeft bij Het Freiburger Barockorchester.

“Ik doe mijn best om niet meer dan twee projecten per maand te doen, maar soms loopt het uit. In de maanden april en zeker mei ben ik altijd drukker dan mij lief is. En vraag mij niet hoe het komt, ik weet het gewoon niet
Er komen dan natuurlijk allerlei passies en paasoratoria voorbij, maar ik denk niet dat het alleen daaraan ligt. Ook mijn recitals worden vaker in die twee maanden geprogrammeerd.”

Komt Bach haar in die maanden weleens de neus uit?
“Kan iemand te veel aan Bach hebben? O nee, o nee! Bach verveelt echt nooit, zeker de beide passies niet. Ik kan er altijd iets nieuws in ontdekken”.

(meer…)