Verdi is nog een stapje te ver voor Joseph Calleja
Een persoonlijke noot van Andrea Bocelli bij wijze van een introductie? Serieus? En moet ik het als een aanbeveling beschouwen? Gelukkig is het zangniveau van Joseph Calleja ver boven zijn ‘Decca-ambassadeur’. Iets wat een beetje operaliefhebber al lang weet.
Calleja’s stem is van een ongekende schoonheid en ongeacht of je van zijn timbre houdt of niet moet je toegeven dat hij één van de beste tenoren van nu is. Op zijn nieuwste cd waagt hij zich aan een veel zwaarder repertoire dan hij doorgaans zingt en dat lukt hem maar half.
Zij ‘Celeste Aida’ klinkt uitstekend, maar met ‘Di quella pira’ (Il Trovatore) komt hij al in de problemen. Gelukkig is zijn Don Carlo alweer mooi, maar dan komt Otello en…. Nee. Natuurlijk klinken de twee aria’s en de twee duetten met de niet helemaal overtuigenden Angela Gheorghiu (Desdemona) en Vittorio Vitelli (Jago) goed, aan kracht ontbreekt het Calleja immers niet.
In ‘Niun mi tema’ laat hij zich van zijn kwetsbare kant horen en dat doet hij ontroerend, maar zijn laagte is niet helemaal toereikend. Bovendien: waarom eigenlijk?
Trailer van de album:
Persoonlijk hoop ik dat Calleja nog lang van Otello afblijft, maar tegen een complete ‘Don Carlo’ zeg ik geen nee. Maar dan graag met een andere dirigent.
Giuseppe Verdi
Aria’s uit Aida, Il Trovatore, Don Carlo en Otello
Joseph Calleja (tenor)
Angela Gheorghiu (sopraan), Vittorio Vitelli (bariton)
Orquestra de la comunitat Valenciana olv Ramón Tebar
Decca 4831539
Over deze CD hoorde ik toevallig een commentaar op FRANCE MUSIQUE. En het kwam deels overeen met de Uwe. Dat Calleja een voornamelijk lyrische tenor is, waardoor de meeste opgenomen rollen niet echt voor zijn stem zijn. Maar…dat het resultaat globaal wel goed tot uitstekend is, zelfs in Otello. En inderdaad, het fragment dat ze lieten horen (de sterfscene uit Otello) klonk (ook voor mij) bijzonder mooi EN ontroerend. En ze vonden dat Otello ook lyrisch kan gezongen worden (één van hen hield daar zelfs in bijzonder van…). Alleen ‘di quella pira’ vonden ze echt niet kunnen… evenmin als de dirigent, (veel te langzaam en dan nog vertragingen!)
Maar alleszins een verzorgd product.
Dit laatste in (grote) tegenstelling tot de daarvoor becommentarieerde Verdi-CD van Sonya Yoncheva dat volgens hen een typisch product is ‘snel tussen twee voorstellingen opgenomen uit zuiver commerciele redenen’ en waar ze geen woord goed voor hadden. Geforceerde hoge noten, ‘gemiauwde (!) hoge noten, valse (!) hoge noten. En ze besloten dat ze zich afvroegen hoe het mogelijk was dat Yoncheva hiervan de uitgave toegelaten heeft!
Ik heb dus wel een neighing mij (vroeg of laat) de eerste CD aan te schaffen maar zeker niet de tweede!
Dank voor je reactie Stefan.
In mijn recensie vind je een link naar Spotify, mijn advies: beluister de cd eerst voor je het koopt!
De dirigent is werkelijk afschuwelijk en al die aria’s die er opstaan, die heb je _allemaal_ beter uitgevoerd gehoord.
Over sterfsc@ene van Otello schreef ik: `In ‘Niun mi tema’ laat hij zich van zijn kwetsbare kant horen en dat doet hij ontroerend, maar zijn laagte is niet helemaal toereikend`….Het is dus niet anders dan je hebt ervaren ±/’
Sonya Yoncheva ligt op de stapel, binnenkort lees je wat ik er van vond…
Basia con fuoco 
Over deze CD hoorde ik toevallig een commentaar op FRANCE MUSIQUE. En het kwam deels overeen met de Uwe. Dat Calleja een voornamelijk lyrische tenor is, waardoor de meeste opgenomen rollen niet echt voor zijn stem zijn. Maar…dat het resultaat globaal wel goed tot uitstekend is, zelfs in Otello. En inderdaad, het fragment dat ze lieten horen (de sterfscene uit Otello) klonk (ook voor mij) bijzonder mooi EN ontroerend. En ze vonden dat Otello ook lyrisch kan gezongen worden (één van hen hield daar zelfs in bijzonder van…). Alleen ‘di quella pira’ vonden ze echt niet kunnen… evenmin als de dirigent, (veel te langzaam en dan nog vertragingen!)
Maar alleszins een verzorgd product.
Dit laatste in (grote) tegenstelling tot de daarvoor becommentarieerde Verdi-CD van Sonya Yoncheva dat volgens hen een typisch product is ‘snel tussen twee voorstellingen opgenomen uit zuiver commerciele redenen’ en waar ze geen woord goed voor hadden. Geforceerde hoge noten, ‘gemiauwde (!) hoge noten, valse (!) hoge noten. En ze besloten dat ze zich afvroegen hoe het mogelijk was dat Yoncheva hiervan de uitgave toegelaten heeft!
Ik heb dus wel een neighing mij (vroeg of laat) de eerste CD aan te schaffen maar zeker niet de tweede!
LikeGeliked door 1 persoon
Dank voor je reactie Stefan.
In mijn recensie vind je een link naar Spotify, mijn advies: beluister de cd eerst voor je het koopt!
De dirigent is werkelijk afschuwelijk en al die aria’s die er opstaan, die heb je _allemaal_ beter uitgevoerd gehoord.
Over sterfsc@ene van Otello schreef ik: `In ‘Niun mi tema’ laat hij zich van zijn kwetsbare kant horen en dat doet hij ontroerend, maar zijn laagte is niet helemaal toereikend`….Het is dus niet anders dan je hebt ervaren ±/’
Sonya Yoncheva ligt op de stapel, binnenkort lees je wat ik er van vond…
LikeLike
Calleja in Verdi? Nemorino in Egitto…..
LikeLike