Een persoonlijke noot van Andrea Bocelli bij wijze van een introductie? Serieus? En moet ik het als een aanbeveling beschouwen? Gelukkig is het zangniveau van Joseph Calleja ver boven zijn ‘Decca-ambassadeur’. Iets wat een beetje operaliefhebber al lang weet.
Calleja’s stem is van een ongekende schoonheid en ongeacht of je van zijn timbre houdt of niet moet je toegeven dat hij één van de beste tenoren van nu is. Op zijn nieuwste cd waagt hij zich aan een veel zwaarder repertoire dan hij doorgaans zingt en dat lukt hem maar half.
Zij ‘Celeste Aida’ klinkt uitstekend, maar met ‘Di quella pira’ (Il Trovatore) komt hij al in de problemen. Gelukkig is zijn Don Carlo alweer mooi, maar dan komt Otello en…. Nee. Natuurlijk klinken de twee aria’s en de twee duetten met de niet helemaal overtuigenden Angela Gheorghiu (Desdemona) en Vittorio Vitelli (Jago) goed, aan kracht ontbreekt het Calleja immers niet.
In ‘Niun mi tema’ laat hij zich van zijn kwetsbare kant horen en dat doet hij ontroerend, maar zijn laagte is niet helemaal toereikend. Bovendien: waarom eigenlijk?
Trailer van de album:
Persoonlijk hoop ik dat Calleja nog lang van Otello afblijft, maar tegen een complete ‘Don Carlo’ zeg ik geen nee. Maar dan graag met een andere dirigent.
Giuseppe Verdi
Aria’s uit Aida, Il Trovatore, Don Carlo en Otello
Joseph Calleja (tenor)
Angela Gheorghiu (sopraan), Vittorio Vitelli (bariton)
Orquestra de la comunitat Valenciana olv Ramón Tebar
Decca 4831539
Basia con fuoco 