In deel twee (de eerste is helaas aan mijn aandacht ontsnapt, maar heb de cd inmiddels besteld) van wat een overzicht van een eeuw ‘Liedkunst 1810–1910’ moet worden verdeeld naar decades, komen liederen aan bod die gecomponeerd zijn tussen 1820 en 1830. Daar men er zowat de beste liedzangers voor heeft geëngageerd die we tegenwoordig rijk zijn maakt het project tot één van de beste uitgaven op dat gebied, zeker van de laatste decennia.
Het programma is zeer gevarieerd en kent noch grenzen noch (sub)genres, en de emoties wisselen elkaar in rap tempo af. Oostenrijk, Rusland, Frankrijk, Duitsland en Italië staan broederlijk naast elkaar, een soort EU avant la lettre waarin elk land zijn individuele karaktereigenschappen behoudt.
Maar zelfs binnen een genre van één componist is er ruimte gereserveerd voor emotiewisselingen. Zo wordt Schuberts ‘Auf der Brücke’ naar de tekst van de ijlende Schulze – hier zeer intens vertolkt door Christopher Maltman – opgevolgd door diens ‘Im Frühling’, die door dat prachtige ‘zoetje’ dat de stem van John Mark Ainsley eigen is, de heftige emoties neutraliseert.
De door Maltman gezongen ‘Erlköning’ en de daarop volgende ‘Herr Oluf’ van Carl Loewe zouden een schoolvoorbeeld moeten zijn van hoe de liederen gezongen moeten worden. Ook Sarah Connolly’s interpretatie van de drie ‘Ellens gesangen’ behoort tot de beste ooit.
Malcolm Martineau (© Twitter)
Basia con fuoco 
Wat een leuke gevariëerde cd. Goeie zangers ook; vooral voor de muzikaliteit van Ainsley kun je me wakker maken. Maltman is zeer geëngageerd en natuurlijk heel goed, al stoort mij wel een beetje zijn uitspraak van het Duits; het Engelse accent komt er wel heel sterk doorheen, maar ach, daar wen je wel aan als de rest zo mooi gezongen is. Ik heb nog niet alles gehoord hoor, maar ga zeker nog meer beluisteren. Wel wil ik nog even kwijt, dat de titel ”Auf der Brücke” eigenlijk niet origineel is. Het is ”Auf der Bruck” en dat staat gewoon bove de noten. Niemand weet tot op heden heel zeker wat het betekent. Op de brug slaat eigenlijk nergens op, omdat de voortrazende ruiter echt wel wat meer ziet terwijl hij voortraast en niet alleen over bruggen dendert. Mijn pianist en ik hebben eindeloos gezocht in boeken en op het net, hoe het nou echt zit. Plausibel vind ik wel wat Richard Wigmore achterop een cd van Christoph Pregardien en Julius Drake schrijft: ”Schulze penned the poem Auf der Bruck on a hilltop near Göttingen known as “die Bruck”,en route to visiting Adelheid Tychsen. Je ziet he tniet vaak dat de titel van een lied verwijst naar de situatie waarin de dichter zich bevindt tijdens het schrijven.
Overigens hebben Peter Greve en ik het lied uitgevoerd en op Sound Cloud staan; ik heb er een plaatje bij geplakt dat heel duidelijk het gevoel weergeeft over een onder je afbokkelende brug te rijden. Dat dus wel! 😉 Het is absoluut één van de lastigste liederen van Schubert (het is hoog en doodvermoeiend voor de pianist met al die repeterende akkoorden en octaven) en ik zong het op een moment in het recital nadat er een ontzettend vervelend en irritant incident had plaats gevonden met een halve gare verstorende bemoeial in het publiek. Iets teveel adrenaline dus en ik was ontzettend kwaad, gek genoeg droeg dat dan op een bepaalde manier toch iets bij en werd het in ieder geval geen saaie bedoening! 😉 Het bruggetje achter me, was echter wel verdwenen in de afgrond….. pfffffff, we hebben het gehaald!!!!!!!!!!
Misschien vind je het leuk als ik je er een linkje van stuur. Natuurlijk niet hier, zeg, maar in messages. Sorry dat het even over mezelf ging, maar ik vond het toch wel een leuk verhaal om eraan toe te voegen.
Als je de link wilt horen, geef je maar een gil Zoniet, geen ”hard feelings”!
LikeLike
O, nu staat de reactie er twee keer, omdat er twee pagina’s open stonden. Wel heb ik nog wat kunnen verbeteren in de tweede. Er zijn af en toe typfouten, omdat mijn toetsenbord raar doet en ik zie het altijd te laat!
LikeGeliked door 1 persoon
ik heb de eerste weggehaald 🙂
LikeGeliked door 1 persoon
O, toch… Dan heb ik er hier ook nog fouten in laten zitten. Nou ja…
LikeLike