In de vijftien jaar dat Roberta Alexander met de in 2001 overleden Klaas Posthuma samenwerkte, nam ze maar liefst twaalf recitals voor de door hem opgerichte firma Et’Cetera op, waaronder die met liederen van Leonard Bernstein.
Het recital werd al in 1986 opgenomen, maar bijna twintig jaar later, in 2004 beleefde het zijn tweede jeugd, want toen werd het door Et’cetera heruitgebracht als een eerbetoon voor zijn oprichter. Wat voor reden dan ook: het allerbelangrijkste is dat de cd opnieuw in de schappen was beland, want het is waarachtig een prachtig recital.
Waar het aan ligt (té Amerikaans?) weet ik niet, maar de liederen van Bernstein worden nog steeds te weinig uitgevoerd en te weinig opgenomen. Jammer! Ze zijn geestig en mooi, en – mits goed en met gevoel voor ritme en humor uitgevoerd, maar geldt dat eigenlijk niet voor alles? – bezorgen ze de luisteraar geweldig veel plezier.
Roberta Alexander beschikt over een kernvolle, lyrische sopraan met een hoge dosis dramatiek, wat haar ooit buitengewoon geschikt maakte voor rollen zoals Vitellia in La Clemenze di Tito, Elvira in Don Giovanni en Jenůfa. Haar affiniteit met het Amerikaanse lied toonde ze al eerder in haar opnamen van onder anderen Ives, Copland en Barber
Roberta Alexander, begeleid door het Nederlands Radio Philharmonic zingt ‘Sure on this shining night’ van Samuel Barber:
Ook de Songs van Bernstein passen haar als een handschoen. Ze is meisjesachtig naïef in de ‘Five Kid Songs’ en grappig in ‘La Bonne Cuisine’ (viertal gezongen recepten, hier tweemaal opgenomen: in het oorspronkelijke Frans, en de Engelse vertaling ervan).
Leonard Bernstein
Songs
Roberta Alexander (sopraan), Tan Crone (piano)
Et’cetera KTC 1037
Basia, ik heb diverse cd’s van Roberta en bewonder haar al heel lang om haar lichte fluwelen timbre. Haar Andriessen vertolking van ‘Miror de Peine’ vind ik intenser dan die van Elly Ameling en een van haar – helaas minder gekende – hoogtepunten, gelukkig wel vastgelegd. Schandelijk, dat de huidskleur wéér zo bepalend is. Ze staat daar niet alleen in; zo heeft haar grote voorgangster, de alt Marion Anderson er ook voor moeten knokken! Ik gun Roberta nog zoveel mooie jaren, wel een aardig zijlijntje, wij drieën zijn even oud, en dat bind!
Basia con fuoco 
Basia, ik heb diverse cd’s van Roberta en bewonder haar al heel lang om haar lichte fluwelen timbre. Haar Andriessen vertolking van ‘Miror de Peine’ vind ik intenser dan die van Elly Ameling en een van haar – helaas minder gekende – hoogtepunten, gelukkig wel vastgelegd. Schandelijk, dat de huidskleur wéér zo bepalend is. Ze staat daar niet alleen in; zo heeft haar grote voorgangster, de alt Marion Anderson er ook voor moeten knokken! Ik gun Roberta nog zoveel mooie jaren, wel een aardig zijlijntje, wij drieën zijn even oud, en dat bind!
LikeLike