Bent u ook zo moe van de zoveelste opname van een Schwanengesang of een symfonie van Mahler? Ik wel. Vandaar een hartenkreet richting de (grote) platenmaatschappijen: beste firma’s, met de voor de tweehonderdste maal opgenomen muzikale kraker krijgen jullie heus niemand meer de winkel in. Willen jullie overleven, dan moet het roer definitief om. Hoe? Neem een voorbeeld aan Onyx. Dat label heeft onlangs een schitterend album van bariton Henk Neven en zijn vaste partner Hans Eijsackers uitgebracht.

Deze overheerlijke cd is gevuld met (veelal onbekende) pareltjes uit de Franse, Russische en Spaanse liedliteratuur, waarop (de dromen van) Spanje en Don Quichotte als rode draad fungeren. Er staan liederen op van o.a. Ibert, Sjostakovitsj, de Morales en Ravel. En van Arne Dørumsgaard, een mij onbekende Noorse dichter en componist, die de Spaanse en Sefardische volksliedjes van een nieuw arrangement voorzag.

Sjostakovitsj componeerde zijn Zes Spaanse Liederen in 1956, drie jaar na de dood van Stalin. Voor zijn cyclus putte hij dankbaar uit de Spaanse folklore, waarvoor hij de Russische vertalingen van Spaanse balladen gebruikte. Oorspronkelijk waren ze bedoeld voor de mezzosopraan Zara Dolukhanova, maar zij heeft ze nooit uitgevoerd.

Verschillende componisten, verschillende tijden, verschillende talen en toch: wat een eenheid! Deze cd kan als voorbeeld dienen voor een intelligent en fantasievol samengesteld recital met veel respect voor de luisteraar.

Henk Nevens dictie en zijn uitspraak zijn in alle drie de talen: Frans, Spaans en Russisch voorbeeldig. Zijn vertolking van de ‘Don Quichotte liederen’ van Jacques Ibert doet mij aan hun eerste vertolker, Fyodor Sjaljapin denken (heeft u ooit de Don Quixote film van George Wilhelm Pabst gezien? Als niet: rennen naar de internetwinkels!), wat een prestatie! Af en toe zou ik wat meer kleur willen horen en wat meer differentiatie, maar ach….

Dat de cd zo waanzinnig mooi is geworden is echter ook aan de pianist te danken. Zijn manier van spelen doet mij denken aan een alwetende verteller die zijn verhaal met een weergaloze spanning vooruit stuwt, maar niet zonder de luisteraar af en toe wat rust te gunnen.

Eijsackers interpretatie van de Danzas Espagnolas van Granados springt erboven uit. Sinds de opname van Alicia De Larrocha heb ik ze nooit meer zo mooi gespeeld gehoord. Dansant, maar o zo weemoedig.

Jacques Ibert, Dmitri Shostakovich, Isaac Albéniz, Maurice Ravel, Enrice Granados, Arne Dørumsgaard, Cristóbal de Morales
Rêves d’Espagne
Henk Neven (bariton), Hans Eijsackers (piano)
Onyx 4132

Meer Henk Neven:
THE SEA. Henk Neven & Hans Eijsackers
LA CLEMENZA DI TITO door het Orkest van de Achttiende Eeuw