Anna_Achmatova

Suite for Orchestra by Weinberg is nothing less than a revelation

And once again, I was almost knocked out by an unknown work by Mieczyslaw Weinberg. Not so much by his seventeenth symphony, which I had not heard before: it is certainly beautiful but it not really surprising. But his Suite for Orchestra, from 1950, really is!

This work originated in the difficult fifties; difficult for Weinberg (and other Soviet composers), because in those years you could not so sure of what you were, or were not, allowed to put into your music, as anything at all might be turned against you.

Already in the first few seconds of the first movement, ‘Romance’, I was captivated by the unprecedented beauty of the melancholic sound of the trumpet, which in the second movement, ‘Humoresque’, makes way for a cheerful lightness. It is just like a bouncy dance, with a quotation or two from Mahler’s fourth symphony. Part three, ‘Waltz’, resembles the well-known waltz from the second Jazz Suite by Shostakovich.

The nineteen-minute Suite for Orchestra is nothing less than a revelation and the chances of it becoming a ‘hit’ are great. I am therefore very surprised that the work has remained hidden for so long: the recording by the Siberian State Symphony Orchestra has its world premiere here.

Symphony No. 17, nicknamed Memory, together with No. 18 (War, there is no world more cruel) and No. 19 (Bright May) forms a unity, a trilogy with the nickname ‘On the Treshhold of War’. Like the other two symphonies previously recorded by Naxos, this one too has ‘The Great Patriotic War’, or the Second World War, as its theme.

Whereas the eighteenth was based on a poem by Aleksandr Tvardovsky, number seventeen is based on a poem by Anna Achmatova:

‘Your power and freedom
But in the treasure-house of the people’s memory
There will always remain
The incinerated years of war’.



Like the works themselves, the performance by the Krasnoyarsk orchestra is miraculous. Conductor Vladimir Lande has already shown in the earlier recording how much affinity he has with Weinberg’s music, but here he surpasses himself.



MIECZYSLAW WEINBERG
Suite for Orchestra (1950),Symphony No.17 ‘Memory’, Op.137
Siberian State Symphony Orchestra (Krasnoyarsk) conducted by Vladimir Lande
Naxos 8573565

War… there is no word more cruel

Suite for Orchestra van Weinberg is niet anders dan een openbaring

weinberg-17

En alweer word ik zowat knock-out geslagen door een onbekende werk van Mieczysław Weinberg. Niet zo zeer door zijn zeventiende symfonie die ik nog niet kende: die is zonder meer prachtig maar niet echt verrassend. Zijn Suite for Orchestra uit 1950 is dat wel.

Het werk is ontstaan in de voor Weinberg (en andere Sovjetcomponisten) moeilijke jaren vijftig, toen je niet zo zeker was van wat je wel/niet in je noten mocht zetten, alles kon zich immers tegen je keren.

Al in de eerste paar seconden van deel één, ‘Romance’, wordt ik gegrepen door de ongekende schoonheid van de melancholieke klank van de trompet, die in deel twee, ‘Humoresque’, plaats maakt voor vrolijke lichtvoetigheid. Het is net een springerig dansje, met een citaatje of twee uit Mahlers vierde symfonie. Deel drie, ‘Waltz’, lijkt sprekend op het overbekend walsje uit de de tweede Jazz Suite van Sjostakovitsj.

De negentien minuten durende Suite for Orchestra is niet anders dan een openbaring en de kans dat het een ‘hit’ kan worden is groot. Het verbaast mij dan zeer dat het werk zo lang verborgen is gebleven: de opname door het Siberian State Symphony Orchestra beleeft hier zijn wereldpremière.

De zeventiende symfonie, bijgenaamd Memory maakt samen met nummer 18 (War, there is no world more cruel ) en 19 (Bright May) een eenheid, een trilogie met de bijnaam ‘On the Treshhold of War’. Net als de andere twee symfonieën die al eerder door Naxos werden opgenomen heeft ook deze als thema de ‘The Great Patriottic War’, oftewel de tweede Wereldoorlog.

Had de achttiende als uitgangspunt het gedicht van Aleksandr Tvardovsky, zo is nummer zeventien gebaseerd op een gedicht van Anna Achmatova:

‘Your power and freedom
But in the treasure-house of the people’s memory
There will always remain
The incinerated years of war’

Net als de werken zelf is ook de uitvoering door het orkest uit Krasnoyarsk een openbaring. De dirigent Vladimir Lande heeft al in de eerdere opname laten zien hoeveel affiniteit hij met het muziek van Weinberg heeft, maar hier overtreft hij zichzelf nog.

MIECZYSŁAW WEINBERG
Suite for Orchestra (1950),Symphony No.17 ‘Memory’, Op.137
Siberian State Symphony Orchestra (Krasnoyarsk) olv Vladimir Lande
Naxos 8573565 • 64’

Voor meer Weinberg zie ook:

Kremerata Baltica speelt MIECZYSŁAW WEINBERG
MIECZYSŁAW WEINBERG: ‘THE PASSENGER’. English traslation
War – there is no word more cruel
MIECZYSŁAW WEINBERG: Complete Sonatas for Violin and Piano