Toegegeven, het libretto is zo warrig dat zelfs de hoofdpersonen waarschijnlijk niet weten wie ze zijn, wat ze aan het doen zijn, met wie, en waarom. Maar de muziek! Als er engelen bestonden dan zouden ze Bellini’s cantilenen uit La Straniera tot vervelens toe (kan men daar verveeld van raken?) herhalen.
Dat geldt nog meer omdat er in de opera, op één of drie keer na, niet echt aria’s voorkomen, niet in de ouderwetse manier althans. Het is meer een ‘conversatiestuk’ met veel dialogen en zeer theatrale, lange scènes, die elkaar toch in een rap tempo opvolgen.
Bellini componeerde La Straniera in 1829, drie jaar voor Norma en La Sonnambula, en je hoort er al de kleine voorbodes in van zijn bekendste muziek (‘Casta Diva!’). Wonderlijk genoeg hoor ik ook flarden uit La Traviata tussendoor…
Alle rollen zijn voortreffelijk bezet. Darío Schmunck is met zijn aangenaam klinkende tenor bijzonder geschikt voor een romantische lover en de lyrische bariton Mark Stone (onthoud die naam!) is een warmbloedige Valdeburgo.
Patrizia Ciofi:
De virtuoze mezzo Enkelejda Shkosa zingt een ontroerende Isoletta en over Patrizia Ciofi volstaat één woord: fenomenaal. Er is geen enkele zangeres die de rol van Alaide tegenwoordig beter, en met meer betrokkenheid, zou kunnen zingen (ORC 38)
Op 14 mei, 2016 was er een concertante uitvoering van La Straniera in Het Concertgebouw met Annick Massis in de titelrol.en met Alisa Kolosova als Isoletta. Een zeer teleurstellende uitvoering. Annick Massis kon de rol niet aan. Haar iele stemgeluid en haar impressionistische omgang met de noten deed dit werk geen goed.De concertante uitvoering uit Wenen met Gruberova maakte op mij ook weinig indruk. De bespreking hierboven doet vermoeden dat deze opera toch niet zo slecht is. Ik heb het waarschijnlijk niet getroffen met mijn kennismaking met dit werk.
Ik was er niet bij maar heb wel naar de radio geluisterd. Zeer teleurstellend. Ik vond het ronduit saai en kon de opera eigenlijk niet herkennen.
Mijn eerste kennismaking met La Straniera was jaren geleden, een (gecoupeerde) live opname met Scotto. Ik werd er verliefd op
Basiatje, mooi om ons dit werk van Bellini te laten kennen, maar er is volgens mij een klein foutje geslopen in je omschrijving , namelijk staat er dat Bellini dit werk zou geschreven of gecomponeerd hebben in 1929, ik denk dat dit 1829 zou moeten zijn . Dit mailtje is bedoeld Basia om opbouwend te zijn zodat jij dit direct kan corrigeren. Ik vind je beschrijvingen rond al deze recente en moderne opnamen heel kritisch en verrijkend en vind ook dat je website ten opzichte van mijn project zeer aanvullend kan zijn, ik zal dan ook regelmatig naar je je website verwijzen en linken. Gilbert Antheunis
Mijn eerste kennismaking met dit werk was een cd uitvoering met Lucia Aliberti en Roberto Frontali en Sara Mingardo. Uitgebracht op Ricordi. Een betere uitvoering dan die met (een veel te oude) Gruberova en de geluidstechnische zwakke opname met Renata Scotto. Aliberti wordt vaak verweten een “Callas-kloon” te zijn, maar wat ze hier laat horen is toch echt heel mooi en technisch goed gedaan. Zeker het beluisteren waard.
De opname stamt uit december 1990. Het betreft een live opname met weinig storende bijgeluiden. Opgenomen in Teatro Communale di G. Verdi in Triëst. Het ricordinummer is RFCD2010.
Deze in concertante in 2017 het Concertgebouw gezien, met Alisa Kolosova
LikeLike
Op 14 mei, 2016 was er een concertante uitvoering van La Straniera in Het Concertgebouw met Annick Massis in de titelrol.en met Alisa Kolosova als Isoletta. Een zeer teleurstellende uitvoering. Annick Massis kon de rol niet aan. Haar iele stemgeluid en haar impressionistische omgang met de noten deed dit werk geen goed.De concertante uitvoering uit Wenen met Gruberova maakte op mij ook weinig indruk. De bespreking hierboven doet vermoeden dat deze opera toch niet zo slecht is. Ik heb het waarschijnlijk niet getroffen met mijn kennismaking met dit werk.
LikeLike
Ik was er niet bij maar heb wel naar de radio geluisterd. Zeer teleurstellend. Ik vond het ronduit saai en kon de opera eigenlijk niet herkennen.
Mijn eerste kennismaking met La Straniera was jaren geleden, een (gecoupeerde) live opname met Scotto. Ik werd er verliefd op
LikeLike
Een kok kan niet naar alle monden koken.
LikeLike
Basiatje, mooi om ons dit werk van Bellini te laten kennen, maar er is volgens mij een klein foutje geslopen in je omschrijving , namelijk staat er dat Bellini dit werk zou geschreven of gecomponeerd hebben in 1929, ik denk dat dit 1829 zou moeten zijn . Dit mailtje is bedoeld Basia om opbouwend te zijn zodat jij dit direct kan corrigeren. Ik vind je beschrijvingen rond al deze recente en moderne opnamen heel kritisch en verrijkend en vind ook dat je website ten opzichte van mijn project zeer aanvullend kan zijn, ik zal dan ook regelmatig naar je je website verwijzen en linken. Gilbert Antheunis
Verzonden vanuit Mail voor Windows 10
LikeGeliked door 1 persoon
bedadnkt Gilbert, gecorrigeerd!
LikeLike
Mijn eerste kennismaking met dit werk was een cd uitvoering met Lucia Aliberti en Roberto Frontali en Sara Mingardo. Uitgebracht op Ricordi. Een betere uitvoering dan die met (een veel te oude) Gruberova en de geluidstechnische zwakke opname met Renata Scotto. Aliberti wordt vaak verweten een “Callas-kloon” te zijn, maar wat ze hier laat horen is toch echt heel mooi en technisch goed gedaan. Zeker het beluisteren waard.
LikeGeliked door 1 persoon
van wanneer is die opname Christian?
LikeLike
De opname stamt uit december 1990. Het betreft een live opname met weinig storende bijgeluiden. Opgenomen in Teatro Communale di G. Verdi in Triëst. Het ricordinummer is RFCD2010.
LikeGeliked door 1 persoon
Dank. 30 jaar geleden dus. Ik wist niet dat Sara Mingardo toen al zong, fantastische zangeres
LikeLike