Eerlijk gezegd weet ik niet, wat ik ervan moet denken. De opera zelf is zwak, maar er zitten zo veel wonderschone aria’s in: de romance van Medora bijvoorbeeld. Goed uitgevoerd kan het voor een groot plezier zorgen, maar de productie uit Parma (opname 2005) is jammer genoeg onevenwichtig.
Renato Bruson had toen zijn dag niet en zijn bijdrage is bijzonder pijnlijk voor het oor.
Michela Sburlati is niet echt slecht, maar dat is onvoldoende voor de mooie noten die Medora te zingen heeft.
Over Zvetan Michailov (Corrado) ben ik er ook niet uit: de stem op zich is oké, maar hij brult te veel en drukt op de hoge noten. Van de andere kant heeft hij een prachtig mezzavoce tot zijn beschikking en weet zijn stem tot fluisterzachte tonen te moduleren.
Adriana Damato daarentegen is een werkelijk fenomenale Gulnara: haar portrettering van het geliefde haremmeisje van Seid is temperamentvol en haar stem vol met gloed. Men hoort als het ware de toekomstige Abigaille, maar daarvoor moet ze nog een hele poos van de zware rollen afblijven.
De regie is traditioneel en de kostuums kleurrijk, maar de blote buik jurk van Gulnara is ronduit belachelijk. Hoe kun je het een diva (in spe, maar toch) aan doen?
Basia con fuoco 