De ster van de jonge Russische sopraan Venera Gimadieva is rijzende. Haar vertolking van Violetta (La Traviata) in Glyndbourne 2014 was sensationeel te noemen en in de recensies sprak men over haar enorme charisma en een zeer individueel geluid, niet te verwarren met haar (coloratuur)sopraan-collega’s.
Gimadieva als Violetta in Glyndebourne:
Dat het zo is bewijst zij ook op haar eerste solo-cd dat zij onlangs voor Rubicon heeft opgenomen. Haar coloraturen zijn niet minder dan fenomenaal, waarbij zij ook eigen versieringen niet schuwt (luister naar ‘Ah! Tardai troppo’ uit Linda di Chamonix, wedden dat het u gaat duizelen?) en haar voordracht meer dan voorbeeldig.
En toch… Er wringt iets, want op den duur gaat de cd mij een beetje vervelen. Het ligt een beetje aan haar (morbidezza?), een beetje aan het repertoire (te veel van hetzelfde), maar de echte schuldige is de dirigent, want echt steunen doet hij haar niet en de tempi die hij kiest vind ik op zijn zachtst merkwaardig. Bovendien is de in een paar stukken mee zingende tenor Alberto Sousa niet echt geweldig (en ik druk mij zachtjes uit)..
Uitstekend daarentegen is de mezzo Natalia Brzezińska met wie Gimadieva ‘Dagli affanni appresso … Assisa a pie’ d’un salice’’ uit Rossini’s Otello zingt.
Afijn: onthoud haar naam want Venera Gimadieva gaat het helemaal maken. Nu al steekt zij met kop en schouders boven haar leeftijd- en stemgenoten uit.
BELLINI, DONIZETTI, ROSSINI
Momento Immobile
Venera Gimadieva (sopraan)
Natalia Brzezińska (mezzosopraan), Alberto Sousa (tenor)
The Hallé olv Gianluca Marciano
Rubicon RCD 1021
Basia con fuoco 
Heb nog nooit van haar gehoord en het repertoire is natuurlijk heel erg Sutherland, Sills, Deutekom en nog zo wat grandioze diva’s uit het recente verleden die ‘mensen van toen’ nog wel kennen. Haar wapperende hoge noten geven mij bepaald niet het gevoel dat zij met kop en schouders boven eerder genoemde diva’s uitsteekt en coloratuursopranen voor ‘mensen van nu’ kunnen mij nauwelijks bekoren. Eéndagsvlieg zou ik willen zeggen.
LikeLike
ik heb het over haar ‘stemgenoot-collega’s’ van nu 🙂
LikeLike
Ja die stamgenoot collega’s van nu hebben de stamgenoot colerga’s Van toen waarschijnlijk niet op Spotify kunnen vinden.
LikeLike
Wij hoorden haar live vorig jaar januari als Elvira in I Puritani en wij waren eerlijk gezegd nogal teleurgesteld. Op basis van wat wij hadden gelezen in recensies hadden wij er meer van verwacht. Ze was in ieder geval niet beter dan Olga Peretyatko in diezelfde rol en laatstgenoemde was goed, maar zeker niet 100% overtuigend als Elvira.
LikeGeliked door 1 persoon
Jammer…..
LikeLike
Ik wil hier een lans breken voor deze prachtige sopraan. Ten eerste, ik wou dat men ophield met de noemer ‘coloratuursopraan’ want dit bestaat nu eenmaal niet. Je bent een lyrische sopraan met scholing in de versierkunst uit het ottocento (vroeger negentiende eeuw); deze heten dan fioriture, coloratura was een onbekende term in die tijd. Over Gimadieva nu: ik vind haar stem van een zeldzame schoonheid maar dit is natuurlijk heel persoonlijk. Haar tekstbehandeling kan beter geef ik toe maar zij beschikt over een uitgebreid palet aan kleuren waar bv Peretyatko en Machaidze (om maar een paar vN haar collegae te noemen) alleen van kunnen dromen. Toch is de indruk die bij mij achterblijft na het beluisteren van deze cd nogal een van teleurstelling en ik schrijf dit vooral op conto van de dirigent die geen benul schijnt te hebben van begeleiden van recitatieven laat staan de ‘sprezzatura’ inherent aan dit repertoire. Iemand als Elder of Carella zouden heel andere resultaten hebben kunnen boeken. Ik heb het idee dat dit product snel snel is opgenomen en op de markt gebracht zoals de meeste tegenwoordig. Nog een laatste woord over haar ‘gewapper’: dit is een typische Slavische stem en die zijn nu eenmaal anders geschold dan in het ‘Westen’. Bovendien, de dames die Hans Verseveld noemt konden ook aardig wapperen in het verleden!
LikeGeliked door 1 persoon
Bedankt Mauricio! Ben heel erg blij dat je het met mij eens bent. Wat ik hoor is een pracht van een sopraan (ik heb haar nooit live gehoord) die behoorlijk belemmerd wordt door de dirigent. Zo jammer, want ook het orkest kan duizend keer beter, dat hebben ze zo vaak al laten horen, onder Elder bv.
LikeLike
Inderdaad Basia, je kunt rustig spreken van een gemiste kans😩!
LikeGeliked door 1 persoon
“Ik wou dat men ophield met de noemer `coloratuursopraan` want dit bestaat nu eenmaal niet”, zegt u. Historisch gezien hebt u natuurlijk volkomen gelijk maar je zou ook kunnen zeggen dat deze term, inmiddels ruimschoots geconsacreerd door het gebruik/misbruik, gemeengoed is geworden. Bij `coloratuursopraan` denk ik persoonlijk vooral aan het specifieke geluid van een sopraanstem waarin je zogezegd het -sorry- gefiorituur al hoort ingebouwd. (Als dit bij een coloratuursoubrette het geval is smelt ik helemáál weg.)
LikeGeliked door 1 persoon
erratum: Bij `coloratuursopraan` denk ik enz. Moet zijn: Bij wat ik altijd noem een ` èchte
coloratuursopraan` denk ik enz.
LikeLike