Ik ken geen land dat een grotere Mahler-traditie heeft dan Nederland. Wellicht is dat ook de reden dat er elke nieuwe chef-dirigent van het KCO aan zijn eigen Mahler-cyclus begint? Mariss Jansons deed het in zijn Amsterdamse periode en nu hij zijn tijd voornamelijk in München doorbrengt doet hij het ook met zij Bayerische omroeporkest.

Maar ook voor de Müncheners is Mahler geen terra incognita: al in de jaren zestig hebben ze al zijn symfonieën opgenomen onder hun toenmalige chefdirigent Rafael Kubelik. Op papier ziet de uitgave er dus veelbelovend uit, maar van het resultaat gaat mijn hart niet sneller lopen.

Ik sta open voor allerlei interpretaties en laat mij graag overtuigen maar van de dirigent verlang ik dat hij minstens de tempo aanduidingen van de componist respecteert. De beroemde Adagietto hoort ‘Sehr langsam’ gespeeld te worden, maar dat doet Jansons niet. Net zo min als de ‘Trauermarsch (In gemessenem Schritt . Streng. Wie ein Kondukt)’! Vergelijk zijn tempi maar eens met die van Bernstein of mijn absolute favoriet, Eliahu Inbal!

Niet dat Jansons aan het sprinten is, dat ook weer niet, maar opeens moet ik aan de andere vijfde symfonie denken, die van Beethoven. Geen goed teken. Bij de Rondo-Finale (tempo aanduiding: Allegro) aangekomen heeft de dirigent zijn trein al gehaald en doet hij er twee en een halve minuut langer over dan Bernstein en zelfs drie dan Bruno Walter!

Hoezeer ik Jansons ook niet bewonder: deze cd ga ik niet koesteren.

GUSTAV MAHLER
Symphony nr.5
Symphonieorchester des Bayerischen Rundfunks olv Mariss Jansons
BR Klassik 900150 • 74’

Meer Mahler door Mariss Jansons:

MAHLER 8 van Mariss Jansons

MAHLER 4 Jansons

Mahler 2 onder Jansons: de klank die het van de inhoud wint