De Bulgaarse Krassimira Stoyanova, is één van de fijnste soprano’s die we tegenwoordig hebben. Haar elke nieuwe opname is eigenlijk een feestje en iets om je op te verheugen. De titel alleen al van de nieuwste cd van Stoyanova deed mij likkebaarden, maar ik werd een beetje teleurgesteld. Het klinkt misschien raar, maar het is de schoonheid van haar stem die er voor zorgt dat de cd iets minder bij mij in de smaak valt dan ik zou willen.

Alles wat zij zingt klinkt prachtig mooi, maar voelt alsof zij het niet aandurft om zich volledig te laten gaan. Dat wreekt zich. Zo mist haar ‘Senza mamma’ (Suor Angelica) de wanhoop van de radeloze moeder. Ontroerend? Jazeker, maar hartbrekend? Niet echt.

De meer lyrische rollen gaan haar beter af. Haar Liu is zowat volmaakt en ook in ‘Son pochi fiori’ (L’Amico Fritz) raakt zij bij mij een gevoelige snaar.

Maar wat de cd tot een absolute must maakt, is haar vertolking van ‘Ah! Il suo nome’ uit Lodoletta, die is verschroeiend. Bovendien zingt zij niet de aria “sec”, maar neemt de aanloop er naar toe ook even mee. Zo, met maar liefst dertien minuten speelduur krijgt u meer indruk van wat de, zo verschrikkelijk verwaarloosde opera te bieden heeft.

Jammer dat men – op Edgar, Lodoletta en L’Amico Fritz na –gekozen heeft voor het ijzeren repertoire van de bekendste Puccini aria’s. Plus de onvermijdelijke krakers uit Andrea Chénier, Adriana Lecouvreur en La Wally.

Het Münchner Rundfunkorchester onder leiding van Pavel Baleff begeleidt prima, maar niet uitzonderlijk.

PUCCINI, CILEA, MASCAGNI, CATALANI
Verismo
Krassimira Stoyanova (sopraan)
Münchner Rundfunkorchester olv Pavel Baleff
Orfeo C 899171 A • 70’

PUCCINI door Stoyanova

JEVGENI ONEGIN uit het ROH 2013: lang leve de dubbelganger!

LA JUIVE: discografie