Op papier zag het er schitterend uit. Een van de grootste bas-baritons van onze tijd, beroemd niet alleen maar vanwege zijn stemschoonheid, maar ook vanwege zijn acteurskwaliteiten, tekstbegrip en humor, ging zich over de slechteriken in de opera ontfermen. Helaas….
En het zijn er heel wat! Je hebt ze ook in allerlei gradaties: verleiders (Giovanni), oplichters (Duncamara), pooiers en drugsdealers (Sportin’Life), spionnen (Barnaba), sadisten (Scarpia) en moordenaars … En natuurlijk de duivel zelf. Heerlijk!
Ook het idee om de opera-aria’s af te wisselen met musicals is zeer verfrissend, maar … Maar het werkt niet. Om te beginnen is de opbouw te onevenwichtig, waardoor je je niet op de muziek kan concentreren. Voordat je het goed in de gaten hebt, zit je in een volkomen andere sfeer.
Terfel zet best zwaar aan en wat mij betreft chargeert hij te veel. Soms pakt het goed uit. Zijn Dulcamara is verrukkelijk en Sweeney Todd (met een niet herkenbare Anne Sophie von Otter in prachtig cockney Engels) is niet te versmaden, maar Barnaba (La Gioconda) lijkt nergens op en Mefistofele van Boito mist elegantie. Jammer.
De tempi zijn aan de (soms tergend) lage kant en het Zweeds Radio Symfonie Orkest (dirigent: Paul Daniel) wil nergens sprankelen.
Dat hij een geweldig acteur is demonstreert Terfel in het terzet uit Don Giovanni, waarin hij alle drie de rollen (Don Giovanni, Leporello en Commendatore) voor zijn rekening neemt.
De meeste recensies waren zeer enthousiast, maar ik ben maar matig overtuigd. Het kan ook aan mij liggen.
Bryn Terfel
Bad Boys
Zweeds Radio Symfonie Orkest olv Paul Daniel.
DG 4778091
Wat een zanger die Brynd Terfel, een stem die er ook mag zijn; maar ook ik raakte niet onder de betovering van zijn stem en wat hij aan veelheid van etaleren er mee liet horen. Misschien komt het ook dat het net allemaal te gladjes is? Maar wel een mooi overzicht van deze zingende Vagebond; de titelsong die ook een van zijn mooiste vertolking werd van Waltons beroemde liederen cyclus die Terfel mij 20 jaar geleden wel met een betoverend interpretatie op DGG-uitgave in vervoering had weten te brengen!😏
Ik denk dat Pieter Vis zich inderdaad heeft vergist Gerard.
Pieter kan je helaas niet meer beantwoorden, hij is een paar maanden geleden onverwachts gestorven…
Ik was wel tamelijk enthousiast over deze CD. Ik vind Terfel geknipt voor die rollen van slechteriken. Dat hij het in deze context soms wat dik oplegt is normaal. Dat er contrasterende sferen -en stijlen- zijn op zo’n CD is ook normaal en men hoeft niet alle nummers ineens achtereen te horen…
Voor mij bv was de ‘aria’ van de politieman uit ‘les misérables’ een revelatie – en prachtig gebracht!
Wat een zanger die Brynd Terfel, een stem die er ook mag zijn; maar ook ik raakte niet onder de betovering van zijn stem en wat hij aan veelheid van etaleren er mee liet horen. Misschien komt het ook dat het net allemaal te gladjes is? Maar wel een mooi overzicht van deze zingende Vagebond; de titelsong die ook een van zijn mooiste vertolking werd van Waltons beroemde liederen cyclus die Terfel mij 20 jaar geleden wel met een betoverend interpretatie op DGG-uitgave in vervoering had weten te brengen!😏
LikeLike
Ik denk dat u niet Walton maar Vaughan Williams bedoelt
LikeLike
Ik denk dat Pieter Vis zich inderdaad heeft vergist Gerard.
Pieter kan je helaas niet meer beantwoorden, hij is een paar maanden geleden onverwachts gestorven…
LikeLike
Ik was wel tamelijk enthousiast over deze CD. Ik vind Terfel geknipt voor die rollen van slechteriken. Dat hij het in deze context soms wat dik oplegt is normaal. Dat er contrasterende sferen -en stijlen- zijn op zo’n CD is ook normaal en men hoeft niet alle nummers ineens achtereen te horen…
Voor mij bv was de ‘aria’ van de politieman uit ‘les misérables’ een revelatie – en prachtig gebracht!
LikeLiked by 1 persoon
Zoals ik al zei: de meeste recensies ware enthousiast…… 🙂
LikeLike