Pianowerken van Fauré: hoe vaak worden we er op getrakteerd in de concertzalen? Ook de cd-opnamen van zijn oeuvre voor het instrument zijn schaars. Zelf ken ik er maar drie: Jean-Phillipe Collard, Paul Crossley en Kathrin Stott. Alle drie zonder meer voortreffelijk, maar de nieuwste (Stott) is inmiddels ruim twintig jaar oud!

Een nieuwe opname is dan ook meer dan welkom, zeker als het resultaat zo verbluffend goed is. De Canadese Louis Lortie heeft een enorme affiniteit met het Franse idioom, zo reken ik zijn vertolking van pianowerken van Ravel tot de beste die ik ken.

In deel één van wat een complete “piano-Fauré” moet worden, ontfermt Lortie zich – behalve over de drie Barcarolles (5, 6 en7), twee Nocturnes en de Preludes op.103 – ook over ‘Pelléas et Melisande’. De suite past hem als een handschoen: Lortie vermijdt alle goedkope effecten zonder de sentimentaliteit van het stuk uit het oog te verliezen.

Op de cd treffen we ook twee arrangementen. Naast de bewerking van ‘Aprés un rêve’ van de hand van Percy Grainger staat er ook de bewerking die Lortie zelf maakte van de ‘Pavane’. Dat ik noch het koor en het orkest, noch de stem mis is ligt niet zo zeer aan de – overigens sublieme – arrangementen, als aan het pianospel van de pianist.

Lortie is een echte klankkleurtovenaar en weet iedere noot van een andere kleurnuance te voorzien. Betoverend mooi. Zijn vederlichte aanslag en spaarzaam pedaalgebruik dragen toe bij zijn zeer poëtische visie en Fauré kan het hebben! Anders dan Chopin, die om een (incidentele) machistische spierballenvertoon schreeuwt, is Fauré het meest gebaat met een lichte aanraking van een geparfumeerd zakdoekje. Bij wijze van spreken dan. Schitterende cd: met spanning wacht ik nu op het vervolg.

Masterclass door Louis Lortie:

GABRIEL FAURÉ
Après un rêve
A Fauré recital, volume 1
Louis Lortie, piano
Chandos 10915 • 75’