Tomas Bretón ken ik als één van de beste zarzuela-componisten en zijn La Verbena de la Paloma belandt regelmatig in mijn cd-speler. Van La Dolores kende ik – tot voor niet zo lang geleden -alleen een aria en een duet die zich in mijn Domingo verzameling bevinden.

Plácido Domingo zingt ‘Jota’ uit La Dolores:

Het werd dus een zeer spannende en zeer aangename kennismaking want bij de eerste inzet al ging ik rechtop zitten. De prachtige kleuren die aan het orkest ontlokt werden konden alleen maar het werk zijn van een maestro van formaat.

 

Het voorspel deed mij sterk aan Cavalleria Rusticana denken wat alleen maar versterkt werd door de daaropvolgende koorpartij. Maar juist toen ik al dacht het allemaal eerder gehoord te hebben (behalve het al eerder genoemde ‘Cavalleria’ meende ik ook ‘Carmen’ te herkennen), nam het een totaal andere wending aan.

Ja, het is onmiskenbaar Spaans en vaak moest ik ook aan El Gato Montés van Manuel Penella Moreno denken, zeker in de schitterende scènes voorafgaand aan het stierengevecht. Maar waar ik eigenlijk het meest verbaasd over was: waarom werd La Dolores niet eerder opgenomen? De eerste opvoering in 1895 kende een enorm succes en de opera werd zelfs verfilmd.

Manuel Lanza (geen familie van) beschikt over een fraaie baritonstem die mij sterk aan Carlos Álvarez deed denken.

Tito Beltrán heeft sinds 1993, toen hij het concours van Cardiff won, een paar solo-cd’s opgenomen en het voelde goed om hem in een complete operaregistratie tegen te komen.

En Plácido Domingo is, zoals (bijna) altijd, superieur.

Het grootste belang echter ligt in de muziek zelf en het is te hopen dat de Decca opname uit 1999 nog te koop is want de hoop om het ooit eens live te kunnen horen heb ik al lang geleden opgegeven.

Tomas Bretón
La Dolores
Elisabete Matos, Raquel Pierotti, Plácido Domingo, Tito Beltrán, Manuel Lanza, Stefano Palatchi
Cor del Gran Teatre del Liceu, Orquestra Simfònica de Barcelona i National de Catalunya olv Antoni Ros Marbà
Decca 4660612