Bekentenis: ik heb niets met Yundi. O ja, ik bewonder zijn talent en zijn weergaloze techniek zeer, maar ik geef niets om perfectie en virtuositeit omwille van perfectie en virtuositeit alleen. Het is zonder meer fantastisch wat hij doet, maar er is één maar: ergens tussen de perfecte noten is de ziel zoekgeraakt.Voor mij gaat de muziek voornamelijk over emoties en ontroering, wat uiteraard niet betekent dat je je slordigheden mag permitteren!

Luisterend naar Yundi’s laatste cd vraag ik mij af of hij weet waar die composities over gaan. Ballades van Chopin zijn namelijk niet op zichzelf staande stukken die je naar believen kan invullen.

Zou Yundi weten wie Mickiewicz was, de grote Poolse dichter wiens gedichten Chopin voor zijn composities inspireerden? Nu hoef je natuurlijk geen Pool te zijn om Chopin te kunnen begrijpen (al wil het soms wel helpen), maar enige vorm van inleving verwacht ik van een vertolker wel.

Daarbij moet ik opmerken dat zijn tempi behoorlijk aan de lage kant zijn, waardoor – voornamelijk – de vierde ballade het moet ontgelden. Leg de uitvoering van Murray Perahia er naast en hoor het verschil!

De tempi, daar gaan ook zijn mazurka’s onder gebukt. Zou Yundi weten, dat mazurka een snelle en vrolijke dans is? Pianistiek van het grootste formaat, maar de ziel… de ziel is nergens te vinden.

Frédéric Chopin
Four Ballades; Berceuse op.57; Four Mazurkas op.17
Yundi
DG 4812443 • 56’