Hoewel de eerste maanden van 2022 nog sterk bepaald werden door de gebruikelijke ‘corona beperkingen’ kon ik het recenseren van live voorstellingen het voorbije jaar gelukkig weer aardig oppakken. Mijn top tien van 2022 voor Basia con fuoco bestaat dan ook voornamelijk uit theaterrecensies. Maar wel aangevuld met andere artikelen die ik beslist in het rijtje wilde opnemen.
1 Giulio Cesare
De Reisopera kwam begin dit jaar met een zeer geslaagde productie van Giulio Cesare. Het gezelschap zette door ondanks dat er aanvankelijk sprake was van een zeer beperkte zaalbezetting. Dankzij de versoepeling van de maatregelen kon ik op de valreep nog de voorstelling in Amare bijwonen, in een goed gevulde zaal. De voorstelling staat op nummer 1 zowel vanwege de productie zelf als de durf en het doorzettingsvermogen van de Reisopera in die moeilijke tijd. De herinnering vervaagt snel, ik kan me nauwelijks nog voorstellen hoe het er toen aan toeging. Gelukkig maar.
2 Il trittico
Il trittico in De Munt werd geplaagd door corona besmettingen waardoor sopraan Corinne Winters de première moest missen. Gelukkig kon ik naar de dernière waar ik haar zag en hoorde als Suor Angelica en Giorgetta.
3 Halka
Diezelfde Corinne Winters zong de titelrol in Moniuszko’s opera Halka, een productie uit Theater an der Wien. Daarvan kwam dit jaar een opname op dvd uit. Naar verwachting zal komende zomer een opname verschijnen van haar Katia Kabanova, de rol die ze in 2022 zong tijdens de Salzburger Festspiele. Iets om naar uit te kijken.
4 Hamlet
Live from the Met zag ik Hamlet, een nieuwe opera van Brett Dean. Het werk ging in 2017 in première in Glyndebourne in dezelfde productie en met grotendeels dezelfde cast. Alan Clayton gaf een zeer verdienstelijke vertolking van de titelrol. ‘Een speciale vermelding verdient hier “movement director” Denni Sayers voor de wijze waarop hij Hamlet als een bijna ongeleid projectiel liet rond stuiteren maar vooral voor de choreografie van Ophelia’s madscene. Fenomenaal wat hij met Brenda Rae ervan had weten te maken. Zij zong met het gemak van een Zerbinetta en bewoog als Rosalba Torres Guerrero, de danseres die door Warlikowski in meerdere opera’s werd gecast (The Bassarids, Lulu).’
5 Der Freischütz
Scènes uit Der Freischütz van DNO was natuurlijk geen ‘echte’ Freischütz maar niettemin een zeer vermakelijke voorstelling die artistiek en muzikaal beslist geslaagd kon worden genoemd.
6 Bruid te koop
Iets dergelijks gold Bruid te koop van de Reisopera. Het arme kind had twee jaar lang staan kleumen in een winkelwagentje maar dit voorjaar was het eindelijk zo ver. Smetana’s opera werd muzikaal conform het origineel uitgevoerd maar de soms wat zwaar aangezette Nederlandse teksten maakten er een heel ander werk van. Leuke voorstelling.
7 Operettaland
DNO wist uit te pakken met een voorstelling voor het gehele gezin: Operettaland was weliswaar geen echte operette maar een leuke pastiche van alle denkbare clichés die het genre zo aantrekkelijk maken. De bordkartonnen decors stalen de show.
8 Lady in the dark
Opera Zuid bleef hier niet bij achter en kwam eveneens met een spetterende voorstelling. Ditmaal een musical in Broadway stijl: Kurt Weill’s Lady in the dark met een glansrol van Maartje Rammeloo.
9 Mahagonny
Kurt Weill stond ook bij Opera Vlaanderen in de belangstelling met een nieuwe productie van Mahagonny. Aardig om die twee te kunnen vergelijken: de Duitse versus de Amerikaanse Weill.
10 Maria Ewing
Basia con fuoco 
Ik heb helaas (sic) de Giulio Cesare van de Reisopera gemist, mijn liefde voor Händel opera’s is nooit groot geweest maar ik vraag mij af wat de zin is van de nieuwe productie bij DNO van dezelfde opera. Zijn er werkelijk geen andere werken uit de zg barok die de aandacht verdienen? Titels noemen lijkt mij hier overbodig maar na Bach, Mahler en Strauss is met Händel de afwisseling van componisten in NL verzadigd helaas. Gelukkig was er een alternatief met Operetta Land welke ik gistermiddag heb bezocht: een wervelende, uiterst geslaagde productie met een intelligente keuze aan fragmenten die naadloos in elkaar vloeien, het enthousiasme van de medewerkers was aanstekelijk en dan denk ik, als DNO in de toekomst operette met zoveel flair durft te programmering dan ben ik als de kippen bij!
LikeGeliked door 1 persoon
Ik heb Operetta Land niet gezien, maar wat betreft Handel ben ik het met je eens. Jammer dat de plannen om met die Calixto Bieito Damnation de Faust te doen niet zijn doorgegaan. Hij zal van Giulio Cesare wel weer een als wellustig bedoeld spektakel maken, maar het zal ook allemaal wel voorspelbaar zijn. En dat vier uur lang! En wat de overmaat Handel betreft: ook op de radio zijn hij en Vivaldi behang geworden. Of eigenlijk behangplaksel.
LikeGeliked door 1 persoon
Inderdaad, van alle componisten uit pakweg de eerste helft van de 18e eeuw of iets later worden wij slechts gebombardeerd met alle sliertjes van H/V & Co. De Matinee heeft wel Porpora geprogrammeerd maar of ik word te oud of mijn hard disk is vol maar ik kan mij geen enkele noot van deze componist herinneren, net zomin als al die Vivaldi’s. Ik snak naar een goede Salieri of Cherubini ipv alle voorspelbare deuntjes met tenenkrommende countertenoren!
LikeGeliked door 1 persoon
Of, deels bij gebrek aan genoeg overgebleven Monteverdi-operas, een Cavalli, bijvoorbeeld La Calisto, waarin alle genderverwisselingen in La Calisto die voer zijn voor moderne queer-vriendelijke interpretaties.
LikeGeliked door 1 persoon
Voor mij staat Königskinder toch ook ook. Gisteren eveneens Operetta Land gezien. Wat een geweldige voorstelling. Leuk voor jong en oud (mijn neefje van 10 zat stuiterend op zijn stoel van enthousiasme en riep meteen: ‘volgend jaar weer!’)
LikeGeliked door 1 persoon
Ik ben een groot Händel fan sinds ik Joan Sutherland in Rodelinda hoorde in een oogverblindende productie in het Holland Festival.Het was gelukkig een zwaar gecoupeerde versie zodat het geen ellenlange avond werd en er was geen countertenor te bekennen. Weer een Giulio Cesare is misschien een beetje teveel van het goede alhoewel het een van Händels beste opera’s is. Ik heb onvergetelijke herinneringen aan Dame Janet Baker in de hoofdrol van deze opera. Ik begrijp de weerstand tegen de opera’s van Händel en Vivaldi. Het zijn meestal formule opera’s. Cavalli en Monteverdi hoef ik ook niet meer te horen. Cherubini heel graag.
Operettaland vond ik een melige vertoning. Er ging tijdens mijn uitvoering het nodige mis. De uitvoerenden waren waarschijnlijk moe omdat ze twee voorstellingen op één dag moesten geven. De muziekfragmenten waren wel geraffineerd gekozen en de decors waren geweldig.
LikeLike