Antônio Carlos Gomez
IL GUARANY
Antônio Carlos Gomez (1836-1896) wordt wel eens de ‘Braziliaanse Verdi’ genoemd. Niet zonder reden: niet alleen zijn muziek, maar ook zijn sterk nationalistisch gekleurde thema’s doen sterk aan zijn Italiaanse collega denken.
Ik ben een groot liefhebber van de opera’s van Gomes en ik denk niet dat ik alleen ben. Het verbaast mij dan ook zeer dat zijn opera’s niet de bekendheid genieten die ze verdienen. Tijdens zijn leven was hij zeer succesvol, tegenwoordig is hij zowat helemaal vergeten, al worden zijn opera’s nog her en der opgevoerd.
Plácido Domingo is altijd de grootste voorvechter van de muziek van Gomes geweest en het is alleen aan hem te danken dat Il Guarany in 1994 in Bonn uitgevoerd en live door Sony (66273) werd opgenomen.
Toegegeven, het libretto is af en toe lachwekkend. Stel je maar twee rivaliserende Indianenstammen voor, die zowel met de Portugese edelen, Spaanse avonturiers en met elkaar vechten. Er komen ook kannibalen voorbij, er worden goudmijnen beroofd en kastelen in de fik gestoken en tussendoor gaat een mooie blanke met de Indianenhoofd ervandoor, maar eerst moet hij natuurlijk gedoopt worden. Het is niet na te vertellen, maar de muziek is zo goddelijk!
Domingo zingt Pery, de Guarany-Indiaan met een enorme gevoel van stijl, daar wordt je vanzelf stil van. Een draak van een rol, maar hij gelooft er in.
Ik ben nooit een grote bewonderaar van Verónica Villaroel (Cecilia) geweest en ook hier klinkt ze een beetje geknepen. Carlos Álvarez daarentegen is niet te versmaden als Gonzales en ook de rest van de cast is mooi.
Hieronder de finale van de opera:
Misschien ben ik een beetje bevooroordeeld (ik ben er bij geweest!), maar ik kan u allemaal de opname zeer aanbevelen.
COLOMBO
Basia con fuoco 
Via een bevriende ‘platenboer’ ben ik jaren geleden in het bezit gekomen van alle negen (9) in omloop zijnde opera’s van Gomes op CD en het was een dure, maar alleszins overweldigende kennismaking met deze tijdgenoot van Giuseppe Verdi. Of het nou ligt aan zijn Braziliaanse afkomst, of dat hij werd overvleugeld door Verdi, het blijft een raadsel waarom deze geniale componist nauwelijks tot nooit meer gespeeld wordt. Niet alleen Il Guarany, maar ook zijn Fosca (ja, met een F) Salvator Rosa, A noito do castelo, Maria Tudor, Lo Schiavo, Odaléa en Colombo moeten genoemd worden. Het vergt enig zoekwerk, maar als je zo’n titel ergens vindt, dan beveel ik die zeer aan. Gomes’ opera’s zijn muzikaal te vergelijken met muziek uit de middenperiode van Verdi of desgewenst ook in de stijl van Ponchielli. Onbekend dus onbemind, maar dat verdient Gomes niet.
LikeGeliked door 1 persoon
zo ontzettend waar Hans!
LikeLike
Heerlijke muziek deze Il Guarany. Ik beluister het tijdens dit schrijven. Waarom die eeuwige Mozart.!!
LikeLike
ik ken ook zijn Fosca
LikeLike