Paul Hindemith is in juni 1922 begonnen met het componeren van Das Marienleben , een liederencyclus naar de gedichten van Rainer Maria Rilke. Makkelijk ging het niet. In 1923, toen hij er eenmaal mee klaar was verzuchtte hij: “Das war nicht leicht zu machen”.

Hij was dan ook alles behalve tevreden en reviseerde het werk maar liefst drie keer: in 1936/37, 1941/42 en in 1945. De derde versie werd in 1948 gepubliceerd, maar daarmee kwam nog geen einde aan bewerkingen: vier van de liederen heeft hij al in 1939 georkestreerd en in 1959 heeft hij er nog twee aan toegevoegd.

De georkestreerde versie hoor ik persoonlijk het liefst (kent u de opname door Karita Mattila op Finlandia?)

maar er valt ontegenzeggelijk niet te ontkennen dat de allereerste versie, zo moeizaam tot stand gekomen in 1923 de voorkeur verdient. Die is ongepolijst en klinkt alles behalve volmaakt waardoor de teksten van Rilke meer recht wordt gedaan. Denk ik. Het is ook de eerste versie die het vaakst wordt uitgevoerd. Als, überhaupt, want Hindemiths partituur stelt enorm hoge eisen aan de uitvoerenden.

Het is ook de 1923-versie die de sopraan Juliane Banse en de pianist Martin Helmchen in september 2017 voor Alpha classics hebben opgenomen. En het moet het moet gezegd worden: zowel de sopraan als de pianist maken een onvergetelijke indruk op de luisteraar.

Juliane Banse met haar stralende, lyrische sopraan, een enorm tekstbegrip en een zowat volmaakte interpretatie. Martin Helmchen heeft de ‘taal’ van Hindemith in zijn vingers waardoor zelfs de dissonanten hier behoorlijk klassiek klinken.

PAUL HINDEMITH
Das Marienleben op. 27 (versie 1923)
Juliane Banse (sopraan), Martin Helmchen (piano)
Alpha 398