Ralph Vaughan Williams mag dan één van de belangrijkste Britse componisten uit het begin van de twintigste eeuw zijn geweest, zijn muziek is buiten zijn geboorteland niet heel erg populair. Daar komt nog bij dat de meesten van de vele opnamen met zijn composities werden gemaakt door Engelse (of Amerikaanse) orkesten en dirigenten.

Dat het zo is, is verklaarbaar: Vaughan Williams – en zijn meest naaste collega en vriend Gustav Holst hebben er alles aan gedaan om hun muziek vrijwaren van Duitse invloeden en echte ‘Britse muziek’ te creëren.

Vaghan Williams werd sterk beïnvloed door de muziek uit de zestiende eeuw (Thomas Tallis was de grootste favoriet), daarbij heeft hij rijkelijk uit de Engelse volksmuziek geput en (her)gebruikte hij liederen en dansen van het platteland. En jazeker: dat het hem gelukt is is nogal wiedes, zijn muziek ís anders. Zelf vind ik het prachtig, maar menig – zeker Duits georiënteerde – muziekliefhebber haalt er zijn neus voor op.

Een opname gemaakt door een Duits orkest en gedirigeerd door een Duitse dirigent behoort dan ook tot rariteiten. Maar ook aan muzikale rariteiten geen gebrek op deze cd want de meeste van de door Capriccio opgenomen werken hoor je eigenlijk zelden of nooit.

De aanpak van de Duitsers vind ik buitengewoon fraai. Je hoort nog steeds dat het niet anders dan Engels kan zijn, maar ergens in de verte doemt ook Dvořak op. Dat hoor ik voornamelijk in de ouverture van de opera The Poisoned Kiss, een heerlijk zes minuten durend werkje uit 1927.

Maar het mooist vind ik Fantasia on Sussex Folk Tunes, een onvervalste celloconcerto, meesterlijk en zeer aanstekelijk gespeeld door Martin Rummel. Wist u trouwens, dat het niemand minder was dan Pablo Casals die het werk in 1930 voor het eerst heeft uitgevoerd?

RALPH VAUGHAN-WILLIAMS
The Poisened Kiss; Fantasia on Sussex Folk Tunes; In The Fen Country; Three Portraits from “The England of Elisabeth”
Martin Rummel (cello)
Deutsche Staatsphilharmonie Rheinland-Pfalz olv Karl-Heinz Steffens
Capriccio C5314 • 70’