Waarom zou een countertenor niet voldoende sensitiviteit en techniek kunnen hebben om Franse chansons en mélodies te zingen? Door deze vraag op zijn cd Green te stellen geeft Jaroussky meteen het antwoord: inderdaad, waarom niet?

Nu is Philippe Jaroussky een beetje een buitenbeentje, ook in de alsmaar groter en beter wordende wereld der countertenoren. Zijn timbre is van zo’n hemelse schoonheid dat je soms denkt naar een engel te luisteren.

Dat hij affiniteit heeft met het Franse lied uit het fin-de-siècle heeft al met zijn eerdere album Opium (nog niet in huis? Onmiddellijk kopen!) bewezen. Met Green gaat hij nog een stapje verder. Behalve Hahn, Fauré, Debussy en Massenet zingt hij de mij onbekende componisten zoals Józef Zygmunt Szulc en Poldowski (pseudoniem van Régine Wieniawski: ja, de dochter van..). Én hij zingt Franse chansons. Alles op teksten van Paul Verlaine.

Het absolute hoogtepunt is voor mij ‘Le Sourdine’ van Reynaldo Hahn. Daarin wordt Jaroussky ook op onnavolgbare wijze bijgestaan door pianist Jérôme Ducros. Ook het verstilde ‘Un grand sommeil noir’ van Varèse is meer dan prachtig.

In het met Nathalie Stutzman gezongen ‘Rêvons, c’est l’heure’ van Massenet word je je even bewust van alle geijkte ‘waarheden’, of eigenlijk vooroordelen, over de menselijke stem, want het lage, donkere geluid behoort in dit duet juist de vrouw toe. Als je niet beter wist…

De cd is echt een hebbeding. Niet in de laatste plaats ook vanwege het omhulsel. In het doosje vind je behalve de twee schitterende cd’s ook een dik boek met liedteksten, veel informatie en tientallen sfeerfoto’s van de componisten en de dichter.

GREEN: mélodies françaises sur des poèmes de Verlaine
Faurè, Debussy, Chausson, Hahn, Ferré, Poldowski, Massenet, Varèse e.a
Philippe Jaroussky (countertenor), Nathalie Stutzmann (alt), Jérôme Ducros (piano), Quatuor Ebène
Erato 0825646166954