Walter Braunfels. De vraag waarom hij zo verschrikkelijk is vergeten ga ik niet eens stellen. Dat het iets met de nazi’s en de Joden te maken had, dat weet iedereen immers wel. Maar de oorlog is al zeventig jaar voorbij en Braunfels is al meer dan 60 jaar dood. En nog steeds is zijn naam niet daar, waar het hoort te zijn: op de belangrijkste concertpodia en operabühnes.
In de jaren negentig kon je nog van een kleine revival spreken: EMI bracht zijn mysteriespel Verkündigung uit en Decca nam zijn bekendste opera Die Vögel op.
Die Vögel dook dan weer eens in Los Angeles op, waar James Conlon al jaren bezig is om ‘entartete componiste’ ruim podium te geven. In de letterlijk zin van het woord.
Super verrast en blij ben ik dus met de nieuwe uitgaven van Capriccio en Oehms Classics. Bij Oehms Classics is nu deel 1 van zijn orkestrale liederen uitgekomen, deel 2 is onderweg.
Het programma begint met het voorspel tot- en de Nachtegaal-aria uit Die Vögel. Valentina Farcas zingt het hondsmoeilijke stuk met een vanzelfsprekende zekerheid en een enorme dosis tederheid.
Michael Volle weet mij bijzonder te imponeren met de met zijn prachtige, diepe, warme bariton en indrukwekkende voordracht gezongen Hölderlin-Gesänge en Auf ein Soldatengrab op de tekst van Hermann Hesse. Daar word ik stil van.
Het is een beetje jammer dat voor Abschied vom Walde Klaus Florian Vogt is geëngageerd. Ik heb het een beetje gehad met zijn softe, blanke geluid. Gelukkig duurt zijn bijdrage maar vijf minuten.
Als uitsmijter krijgen we Don Juan, oftewel variaties op de “champagnearia” van Mozart. Het stuk voelt zó als een duizelingwekkend carrousel van bekende klanken dat het je naar adem doet happen.
Het werk klinkt zeer filmisch en zou zo uit de pen van Korngold kunnen zijn gekomen. Het Staatskapelle Weimar onder leiding van Hansjörg Albrecht weet er goed raad mee.
Basia con fuoco 
En weer een Albrecht…. Waar halen ze ze vandaan. En dan inderdaad al die vergeten muziek
LikeGeliked door 1 persoon
Vanmorgen vroeg je toelichting overde orkestliederen gelezen Basia en het informatie filmpje afgedraaid. Terecht dat deze muziek alsweer voor WO2 gehoord moet worden. Wat een rijkdom aan muzikale intervallen en de 2e cd uitgave zal ik ook zeker willen toekomen. Solisten en orkestleden zijn jong en staan open voor Braunsfels muziek. Een beetje Wagner en een beetje Strauss…. sowhat? Wat Zout en Peper van deze tijdgenoten erbij geeft juist meer elan aan deze composities van een te weinig gekende grootheid als Walter Braunsfels. Het voegt iets toe maar de hoofdschotel ‘Himselve’ is van zichzelf al smakelijk! Het smaakt juist om meer van zijn werken kennis te nemen. Wanneer zal zijn orkestliederen in Amsterdam klinken en dan door onze top orkest en een paar goede zangers?
LikeLike