Samuïl Feinberg. Wie kent hem nog wel? Ooit wereldberoemde pianovirtuoos, hij was de eerste die in USSR de complete ‘Wohltemperierte Klavier’ van Bach heeft uitgevoerd. Ook als componist was hij in zijn tijd best bekend en dat ondanks het reisverbod.

In totaal heeft Feinberg twaalf pianosonates geschreven, allemaal gecomponeerd tussen 1915 en 1923. En allemaal werden ze toen ook uitgevoerd en uitgegeven. Op één uitzondering na: de derde. De componist hield de publicatie zelf tegen. Waarom? Volgens Nicolo-Alexander Figowy (zelf pianist en Feinberg-kenner die in het bijhorend tekstboekje ons van alle belangrijke insiders informatie heeft voorzien) vond Feinberg zijn compositie iets te ver gaan. Hij dacht dat de wereld er nog niet rijp voor was.

Zelf vind ik zijn derde sonate niet moeilijker dan de andere vijf. Het zijn geen van allen makkelijke stukken die je zo maar in je kunt opnemen, allemaal vereisen ze geconcentreerde aandacht.

En dat gaat niet vanzelf, daar heb je een goede vertolker voor nodig. Daarbij kan ik mij geen betere gids voorstellen dan de Canadese meesterpianist Marc-André Hamelin. Een van de grootste pleitbezorgers voor het onbekende repertoire, vergeten werken en hun scheppers. Zijn spel is ongeëvenaard groots. Geen makkelijke muziek, je moet er echt moeite voor doen, maar de moeite, die loont zich (Hyperion CDA68233)!