Echt bekend is hij niet, zeker niet buiten de grenzen van zijn geboorteland en toch behoorde Zdenĕk Fibich, samen met Dvořak en Smetana tot de vernieuwers van de Tsjechische muziek. Zijn oeuvre is buitengewoon groot, hij liet meer dan 600 werken na: symfonieën, pianowerken, scenische en concertante melodrama’s en maar liefst zeven opera’s, waarvan Šárka wellicht de bekendste is.

Kamermuziek speelt daarin maar een marginale rol. Twee vioolsonates, een piano trio, een strijkkwartet. En het pianokwartet en –kwintet. Meer is er niet. Het was mijn eerste kennismaking met deze prachtige muziek en het beviel me zeer.

Om dan meteen te roepen dat het meesterwerken zijn, nou nee, dan nou weer niet. Het zijn meer meesterlijke niemendalletjes. Het pianokwartet heeft iets weg van een lichtvoetige Brahms, gepeperd met Slavische melodieën en geparfumeerd met een vleugje Franck.

Het kwintet is iets pittiger maar dat ligt wellicht aan de ongebruikelijke keuze van de instrumenten, want behalve piano, viool en cello doen ook klarinet en hoorn mee. Door de openingsmaat met opzwellende klarinet krijg ik meteen reminiscenties aan het klarinetkwintet van Brahms, maar meteen daarna wordt het anders. Aardser maar niet minder zoet. En o zo Tsjechisch!

De uitvoeringen zijn werkelijk meesterlijk, niet minder dan dat. Marián Lapšanský is de drijvende motor achter alles, maar ook de overige musici mogen er wezen. Zeer, zeer aanbevolen!

Zdenĕk Fibich
Piano Quartet & Quintet
Marián Lapšanský (piano), Ludmila Peterková (klarinet), Vladimira Klánská (hoorn), leden van het Panocha Quartet
Supraphon SU 3487-2 131