Soms, heel erg soms kunnen de woorden van liederen belangrijker lijken dan de muziek. Zeker als je één van de grootste dichters als uitgangspunt van je recital neemt en je de repertoirekeuze daar volledig naar schikt. De luisteraar zal dan sneller dan gewoonlijk naar de liedteksten grijpen. Met veel meer aandacht dan anders het geval zou zijn. Als zanger heb je dan de plicht om mensen te laten weten – én ze het laten herbeleven – wat de muziek met woorden kán doen, hoe ze erdoor verrijkt kunnen worden.
De Dichterliebe van Schumann (en ook de liederen uit het Schwanengesang van Schubert) kunnen we allemaal dromen en al is de interpretatie door de jonge Benjamin Appl buitengewoon fraai, mijn hart zou er niet sneller door gaan kloppen. Maar wie zijn cd-recital Stunden, Tage, Ewigkeiten noemt, die neemt verplichtingen op zich op en die neemt Appl zeer serieus.
Buiten Schumann, Schubert en de Mendelssohns buigt Appl zich ook over de zelden uitgevoerde Heine liederen van Anton Rubinstein. “Der Asra” kende ik van de pianobewerking van Liszt, maar het is mijn eerste kennismaking met de gezongen versie. Het lied over de rijke sultansdochter en de op haar verliefde jonge slaaf is schrijnend in zijn eenvoud. Ik moet eerlijk bekennen dat mijn ogen licht vochtig werden en dat is natuurlijk het beste teken dat het goed zit.
De jonge Duitser beschikt over een onwaarschijnlijk mooi timbre waar je meteen verliefd op wordt. Zijn tekstbeheersing is voorbeeldig, ieder woord is duidelijk verstaanbaar, maar dan zonder te overheersen.
James Baillieu toont zich zijn gelijkwaardige partner: hoe mooi zijn touché is hoor je in “Du bist wie eine Blume” van Rubinstein. Chapeau!
Een fantastische zanger heerlijk geluid en zo duidelijk gezongen
LikeGeliked door 1 persoon