Ernst Toch (Wenen 1887 – Santa Monica 1964) was, naast Paul Hindemith, Hanns Eisler en Ernst Krenek één van de voornaamste vertegenwoordigers van de Nieuwe Zakelijkheid. Of de Nieuwe Objectiviteit zoals de stroming ook werd genoemd.
De stroming ontstond in de jaren na de Eerste Wereldoorlog als een soort ‘anti-romantische reactie tegen het expressionisme’. Denk aan het Bauhaus in de architectuur en verisme (én het magisch realisme) in de schilderkunst.
Toch zei hij over zichzelf dat hij “the most forgotten composer of the XXth century” was en dat klopt aardig. Want zeg nou eerlijk: heeft u ooit zijn muziek in een concertzaal gehoord? Een frappant feit eigenlijk, want zijn muziek werd best vaak opgenomen. Zijn symfonieën en zijn kamermuziek verschenen (onder anderen) op CPO en Naxos en zijn ‘Joodse’ composities werden uitgebracht door het Amerikaanse Milken Archive. Al die opnamen kan ik u zonder meer aanbevelen.
En nu heeft Toch een nieuwe verdediger van zijn muziek er bij gekregen: de jonge Oostenrijkse pianiste Anna Magdalena Kokits. Kokits is sinds jaren een vurig voorvechtster van hedendaagse muziek, met een sterke voorkeur voor de minder bekende of vergeten repertoire van met name Joodse componisten. Naast haar Toch-project (Kokitis gaat al zijn pianowerken opnemen) staat ook een cd met kamermuziek van Mieczysław Weinberg in de planning.

