
Ook de klassieke muziek-business is niet vies van de commercie. Niet echt een ramp, maar soms krijg ik het gevoel dat alles en iedereen, de grootste componisten incluis onder de uiterlijke vernislaag worden verstopt om maar beter te kunnen verkopen.
Ik weet niet waar u aan denkt als u naar de muziek van Thomas Tallis, William Byrd of Orlando di Lasso luistert maar ik denk niet dat het een lange, uitgestrekte en deprimerende sneeuw- (maar het kan ook een woestijn zijn, hoor!) vlakte is. Daar word ik behoorlijk neerslachtig van.
De titel van de cd: ‘The Path to Paradise’ is hoogstwaarschijnlijk overgenomen van een cultfilm uit 1997 over de aanslag op World Trade Center. Iets wat mijn unheimlische gevoel alleen maar versterkt.